Ηράκλειο Δευτέρα 20/9/2010

Χαιρετισμός του Δήμαρχου Ηρακλείου Γιάννη Κουράκη στα εγκαίνια  της Στοάς Μακάσι

Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης συνθέτει την ταυτότητα ενός λαού όπως η ατομική μνήμη αποτελεί την ταυτότητα ενός προσώπου.

 Ο χώρος όπου διαδραματίστηκαν ορισμένα γεγονότα αποκτά την δική του φωνή και βοηθά να ανακαλέσουμε στοιχεία που θα βοηθήσουν να αναπλάσουμε εκείνα που έζησαν σε προηγούμενους χρόνους οι άνθρωποι.

Η πόλη μας είναι πλούσια σε ιστορικές μνήμες πολλές από τις οποίες είναι συνδεδεμένες και με τα Ενετικά Τείχη, που αποτελούν το μεγαλύτερο οχυρωματικό έργο της Μεσογείου και την προστάτευαν όταν βρισκόταν σε κίνδυνο.

Δυστυχώς στα χρόνια του Β Παγκόσμιου Πόλεμου ο χώρος αυτός μετατράπηκε σε μια ανήλια φυλακή από τους κατακτητές.

Χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί για να φυλακιστούν αιχμάλωτοι σε συνθήκες απάνθρωπες που μόνο με την φαντασία μας μπορούμε να αναπλάσουμε και να νοιώσουμε την αγωνία, τον πόνο και την απελπισία των φυλακισμένων που εκεί  μέσα περίμεναν μόνο το θάνατο.

 «Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες τους πόλεμους, γιατί είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο’’ γράφει ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης.

Η Δημοτική Αρχή Ηρακλείου έθεσε από την αρχή ως στόχο της να μετατρέψει τα Τείχη από έργο πολέμου σε έργο ειρήνης.

Γιατί το αίσθημα της ειρήνης ενισχύεται, όταν ακριβώς συνειδητοποιούμε πόσο ο πόλεμος βασανίζει και εξευτελίζει τον άνθρωπο.

 Με αυτή τη λογική προχωρήσαμε και προχωράμε στην ανάδειξη του Ενετικού Τείχους και δημιουργούμε εστίες πολιτισμού και αναψυχής, έχοντας μάλιστα προκηρύξει και Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τις χρήσεις του σημαντικού αυτού για την ιστορία της πόλης, μνημείου.

Η ανάδειξη της στοάς Μακάσι σε χώρο μνήμης αποτελεί μέρος του συνολικού μας σχεδίου.

Ήταν για μας οφειλόμενο χρέος τιμής σε όλους εκείνους που με τη δική τους θυσία μας έδωσαν τη δυνατότητα να ζούμε σήμερα ελεύθεροι.

Είμαστε βέβαιοι ότι και οι σημερινοί επισκέπτες του χώρου και ιδιαίτερα οι νέοι θα σταθούν με σεβασμό και ελπίδα μπρος στις αναθηματικές στήλες που, «όρθιες» στη σιωπή του μνημείου,  ενισχύουν την πίστη ότι ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να πολεμά αλλά για να χαίρεται το θαύμα της ζωής.

Για να το επιτύχει όμως αυτό οφείλει να είναι πάντοτε έτοιμος να αγωνιστεί και να πιστεύει σε αξίες και ιδανικά.

 Οι κοινωνίες σώζονται και προχωρούν μπροστά όταν υπάρχει αλληλεγγύη και σεβασμός της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Είναι ένα χρέος που δεν πρέπει να το ξεχνάμε ούτε στιγμή.