Ηράκλειο 13/09/2005
Συνέντευξη Τύπου
του
Δημάρχου Ηρακλείου κ. Γιάννη Κουράκη
για το
Συνέδριο Φιλοσοφίας
που διοργανώνει ο Δήμος Ηρακλείου τον Μάϊο του 2006
To πρώτο παγκόσμιο συνέδριο φιλοσοφίας τη διεξαγωγή του οποίου έχει αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης θα πραγματοποιηθεί στο Ηράκλειο από τις 24- 28 Μαίου του έτους 2006, με τη συμμετοχή κορυφαίων φιλοσόφων και στοχαστών από όλο τον κόσμο, που βρίσκονται στην πρωτοπορία της σύγχρονης συζήτησης και των πνευματικών αναζητήσεων παγκοσμίως, πάνω στα κρίσιμα προβλήματα του καιρού μας.
To συνέδριο φιλοσοφίας θα είναι μόνιμος πολιτιστικός θεσμός στην πόλη, που θα διεξάγεται ανά τρία χρόνια, με προσανατολισμό τη << Φιλοσοφία και Κοινωνία >> και θεματικό πυρήνα την << Πολιτική και Ηθική>>, θα είναι πολυφωνικό και θα κληθούν να συμμετέχουν οι εκπρόσωποι των πιο αντιθετικών ρευμάτων σκέψης.
Οι επιμέρους θεματολογικοί άξονες του συνεδρίου θα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων που απασχολούν την κοινωνία και την ανθρωπότητα, τους οποίους θα καθορίσει η Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου.
Τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής θα είναι :
· ο Δήμαρχος Ηρακλείου Γιάννης Κουράκης, Πρόεδρος της Επιτροπής,
· επιστημονικά υπεύθυνη η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης και Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Βιοηθικής του Ιδρύματος, Σταυρούλα Τσινόρεμα,
· Αντιπρόεδρος ο δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Σερπετσιδάκης,
· ο καθηγητής κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλης Κοπιδάκης,
· ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης στον τομέα της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, Αντρέας Λέμπεντεφ,
· ο αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Θόδωρος Μαραγκός,
· ο ειδικός επιστήμονας αρχαίας φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Γεώργιος Καραμανόλης,
· ο Αντρέας Σαββάκης,
· ο δικηγόρος Δημήτρης Ξυριτάκης και
· ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Γεωργουδής.
Στόχος του Δήμου Ηρακλείου είναι να δημιουργήσει ένα πρότυπο διεθνή πολιτιστικό θεσμό σε νευραλγικά θέματα κριτικής κοινωνικής και πολιτικής σκέψης, με υπόβαθρο τη φιλοσοφία συμβάλλοντας στον προβληματισμό και στην ευαισθητοποίηση των πολιτών και των κοινωνικών δυνάμεων.
Σε έναν κόσμο που αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα με όχημα την γνώση και την τεχνολογία η οποία κατευθύνεται διεθνώς από ένα συνασπισμό οικονομικό και επιστημονικό- τεχνικό, τίθενται θεμελιακά ερωτήματα για την πορεία της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο, την ύπαρξη και τον σκοπό του ανθρώπου, τη διαχείριση και τη λειτουργία της Φύσης, την έννοια της δημοκρατίας η οποία όλο και περισσότερο συρρικνώνεται, ενώ η τρέχουσα πολιτική αδυνατεί πλέον να απαντήσει με ένα τρόπο σφαιρικό, σε θεμελιώδη κοινωνικά, ηθικά και πολιτικά προβλήματα τα οποία γίνονται συνεχώς πολυπλοκότερα μέσα στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης.
Τα ζητήματα αυτά δεν είναι πλέον θεωρητικά αλλά τίθενται άμεσα με την μορφή της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού συστήματος, της ποιότητας ζωής , τον πολύπλευρο οικολογικό εκφυλισμό του πλανήτη και τις τεράστιες καταστροφές που εκτυλίσσονται μπροστά μας, τον κυνισμό του πολέμου που αντικαθιστά κάθε έννοια δικαίου στις διεθνείς σχέσεις, δημιουργώντας ως ανταπάντηση ένα μαζικό τρομοκρατικό κίνημα ,ανάμεσα στα οποία συνθλίβεται η έννοια του πολίτη και της δημοκρατίας όπως θεσπίστηκε στην αρχαία Ελλάδα και λειτούργησε για τη Δύση τουλάχιστον μετά τη Γαλλική Επανάσταση.
Ταυτόχρονα όμως βρίσκεται σε εξέλιξη το πρωτόφαντο φαινόμενο της δημιουργίας νέων τεχνολογικών και βιολογικών όντων από τον άνθρωπο, εμφανίζοντας για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ένα πόλο << ζωής>> έξω από τους κανόνες λειτουργίας της Φύσης αλλά που την επηρεάζουν πολλές φορές με τρόπο δραματικό .
Τα προβλήματα βιοηθικής και δημοκρατίας που τίθενται είναι τεράστια.
Ποιος θα πάρει τις αποφάσεις για τη δημιουργία τους.
Με ποια γνώση.
Με ποια κριτήρια.
Με ποιο προσανατολισμό και με ποιο αξιακό περιεχόμενο.
Η απάντηση αυτών των ερωτημάτων αφορούν την ποιότητα, την υπόσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος και της ζωής μας.
Η ραγδαία οικονομικό - τεχνολογική ανάπτυξη και η επιβολή των κανόνων της αγοράς σε κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα δημιούργησε υπερκρατικά θεσμικά μορφώματα με τεράστια δύναμη χωρίς ουσιαστικούς θεσμούς ελέγχου που περιόρισαν τα ανθρώπινα δικαιώματα την κοινωνική δημοκρατία τη σφαίρα του δημοσίου συμφέροντος και της πολιτικής πράξης.
Η ανθρωπιά, η ηθική, η αλληλεγγύη από συνεκτικές αξίες αιώνων της κοινωνίας, κατεδαφίζονται από τις κυρίαρχες δυνάμεις του οικονομικο - επιστημονικοτεχνικού συνασπισμού, ο οποίος αντιστρέφει το αξιολογικό τους περιεχόμενο και προσπαθεί να τις εμφανίσει ως αξίες μηδενικές.
Ο Δήμος Ηρακλείου ανέλαβε μία τολμηρή πρωτοβουλία σε μια περίοδο έλλειψης πρωτότυπων ιδεών και οραμάτων, που να συναρπάζουν όπως άλλοτε τους νέους και να στρέφουν τους πολίτες από το <<εγώ>> προς το <<εμείς>>, να φέρει τους μεγαλύτερους φιλοσόφους και στοχαστές κοντά στους πολίτες, στην πόλη που άνθισε ο πρώτος ευρωπαικός πολιτισμός , που συντελέστηκε η ελληνική αναγέννηση με κορυφαίο τέκνο της τον καλλιτέχνη και στοχαστή Δομήνικο Θεοτοκόπουλο αλλά και με σημαντικούς φιλοσόφους, όπως ο Μιχαήλ Αποστόλης και ο Γεράσιμος Βλάχος.
Διότι ο ρόλος της πολιτικής και ειδικότερα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι να ασχολείται μόνο με την επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητας και της έλλειψης υποδομών, αλλά ταυτόχρονα με την ενασχόληση αυτή πρέπει να δημιουργεί τους όρους πνευματικότητας και ευτυχίας των πολιτών.
Και αυτό μπορεί να συμβεί όταν η Πολιτική συνειδητά αναλάβει να καλλιεργήσει συστηματικά στην κοινωνία τη συλλογική μνήμη, τις ιδέες της Επιστήμης, της Τέχνης, κυρίως όμως της Φιλοσοφίας, για να δημιουργήσει πολίτες στοχαστές και κοινωνικά αυτοκαθοριζόμενους, μειώνοντας την απόσταση μεταξύ χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας.
Παράλληλα ανοίγει ένα πλούσιο πεδίο στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Πανεπιστημίου στο κομβικό ζήτημα της κορυφαίας έκφρασης του Λόγου, της Φιλοσοφίας, το οποίο ελπίζουμε βαθμιαία να συναρθρώσει σε μία πολιτική Ολότητα την ανθρώπινη καθημερινότητα με τα κεντρικά πολιτικά αλλά και τα πλανητικά προβλήματα.
Στόχος αυτής της προοπτικής είναι η συμβολή στην ανίχνευση και τη δημιουργία των προϋποθέσεων ενός νέου ανθρωπισμού που θα συγκινεί τους πολίτες, θα θεσπίζει συλλογικές αξίες και θεσμικά μορφώματα τα οποία θα λειτουργούν ως αντίβαρα του ανεξέλεγκτου οικονομικο-επιστημονικοτεχνικού συνασπισμού και θα είναι σταθερά προσανατολισμένος στον ορίζοντα της συλλογικής ευτυχίας του ανθρώπου.