Με μεγάλο ενδιαφέρον το κοινό του Ηρακλείου παρακολούθησε την εκδήλωση με θέμα  «Ο κύκλος της βίας», που διοργάνωσε ο Δήμος Ηρακλείου – Αντιδημαρχία Εθελοντισμού σε συνεργασία με την δικηγόρο και Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλο σε θέματα Ισότητας Κατερίνα Δουλγεράκη.

Ο Δήμαρχος Ηρακλείου, ο οποίος συνοδευόταν από την σύζυγό του Άση Λυγερού, στο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στο φαινόμενο της βίας το οποίο όπως είπε έχει βαθιές ρίζες, σημείωσε ότι αυτό το οποίο πρέπει να σκεφτούμε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, είναι η στάση μας απέναντι στο φαινόμενο στην δυναμική του διάσταση και μέσα από την ιστορική του διάσταση και επεσήμανε σκέψεις που είχε αναπτύξει και σε μαθητές, στην προσομοίωση συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που πραγματοποιήθηκε στη Λότζια: «Η ερώτηση που έκανα στους μαθητές, είναι “πόσες γυναικοκτονίες αναφέρονταν από τα μέσα ενημέρωσης το 1990”. Η απάντηση είναι όσες και το 1980. Καμία. Γιατί; Επειδή δεν υπήρχε ο όρος γυναικοκτονία αλλά υπήρχαν ανθρωποκτονίες, υπήρχαν δολοφονίες γυναικών. Το φαινόμενο της βίας είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει πάρα πολύ βαθιές ρίζες στις κοινωνίες μας. Η βία στο παρελθόν ήταν μαζικότερη και βιαιότερη και χειρότερη και ακόμη και στη θανάσιμή της, αλλά και σε όλες τις άλλες της διαστάσεις. Τώρα έχουμε περισσότερο από ποτέ την ευκαιρία και έχουμε και τα εργαλεία να μειώσουμε περισσότερο ακόμα αυτό το τελείως απαράδεκτο φαινόμενο της βίας. Η βία είναι απαράδεκτη! Στεκόμαστε, προφανώς, μαζί με κάθε θύμα της βίας όπως στεκόμαστε μαζί με τους ανθρώπους, των οποίων τα δικαιώματα παραβιάζονται και πορευόμαστε, αλλά θέλω να πω ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει η γενικότερη ατζέντα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Women Watch, τα περιστατικά βίας είναι κατά 50% αυξημένα το 2024 έναντι του 2023. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει, όπως λέει - και νομίζω αστοχεί - ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. Αντόνιο Γκουτέρες, πανδημία βίας κατά των γυναικών. Νομίζω ότι αυτό το οποίο συμβαίνει, είναι ότι έχουμε κερδίσει σε ορατότητα στη βία, έχει αυξηθεί η ευαισθησία μας απέναντι στην βία και έχει επίσης αυξηθεί και η δυνατότητα και το εσωτερικό σθένος και η δυνατότητα των ανθρώπων αυτών που υφίστανται την βία, να το διοχετεύσουν και να το εξωτερικεύσουν. Και το λέω γιατί προέρχομαι από μία εκδήλωση με μαθητές μιας προσομοίωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τέθηκε το ερώτημα πως στεκόμαστε μπροστά στην αύξηση της βίας και σαν τεκμήριο, το ότι υπάρχει αύξηση της βίας. Το τεκμήριο το οποίο προσάγεται είναι ότι: Δείτε τι γίνεται στα μέσα ενημέρωσης με τα θέματα της βίας των γυναικών, πόσο πολύ αυτά συζητούνται. Θα έλεγα αλλοίμονό μας εάν η πραγματικότητα πάνω στην οποία συζητάμε είναι η εικόνα η οποία βγαίνει στα μέσα ενημέρωσης. Τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα μας παρέχουν μια πληροφορία. Αλλά τα κύρια ζητήματα τα οποία έχουμε αυτή τη στιγμή να διαχειριστούμε, έτσι ώστε να προσανατολίσουμε τη δράση μας και να διοχετεύσουμε τους πόρους μας, τους ανθρώπινους πόρους που έχει ο καθένας που είναι πεπερασμένοι, είναι να σχηματίσουμε μία εικόνα της πραγματικότητας η οποία δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι για ζητήματα τα οποία συζητάμε, θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε στην ιστορική, την γεωγραφική και την πολιτική τους διάσταση».

Ο Δήμαρχος Ηρακλείου διάβασε και ένα απόσπασμα από το  βιβλίο του Εντινιέ Ριμπόν, Γάλλου διανοούμενου της αριστεράς, για την σεξουαλική παρενόχληση, θέτοντας το πρόβλημα και στην πολιτική του διάσταση, επισημαίνοντας: «Ο Εντινιέ Ριμπόν που έφυγε από το εργατικό του υπόβαθρο στην πόλη Ρένς στη Γαλλία επιστρέφει και συναντά τη μητέρα του, που του λέει για τη σεξουαλική παρενόχλησή της όταν εργαζόταν σαν καθαρίστρια: «Αυτά συνέβαιναν όλη την ώρα  αλλά δεν μιλούσαμε, τότε δεν ήταν όπως τώρα, οι γυναίκες δεν είχαν κανένα δικαίωμα, τους κανόνες τους έφτιαξαν οι άνδρες». Αυτά και γενικά την ιστορικοποίηση του ζητήματος, αλλά και την πολιτικοποίηση του ζητήματος, πρέπει να τα λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας. Ο Ριμπόν ασχολείται με ποιον τρόπο οι ατζέντες των προοδευτικών διανοουμένων παρέκκλιναν έτσι ώστε να χαθεί τελικά από το προοδευτικό κίνημα η εργατική τάξη. Αυτό είναι το μείζον ζήτημα σήμερα και είναι το ζήτημα που αντιμετωπίζουμε και μετά το αποτέλεσμα των εκλογών στις Η.Π.Α.. Αυτά πρέπει να τα συνυπολογίζουμε ακόμα και όταν μιλάμε για φαινόμενα όπως αυτά που μας απασχολούν σήμερα, που είναι η εξάλειψη ή ο δραστικός περιορισμός της βίας κατά των γυναικών. Όλοι εμείς, που δεν είμαστε οι πιο καταπιεσμένοι άνθρωποι του κόσμου, είμαστε εξεγερμένοι ενάντια σε κάτι, το οποίο είναι ζήτημα στο οποίο έχουν γίνει βήματα. Και τα βήματα αυτά έχουν γίνει διότι υπήρξε και ένα φεμινιστικό κίνημα, το οποίο δεν πρέπει να υποτιμούμε, και θα το υποτιμήσουμε εάν πούμε ότι τώρα ξέσπασε η πανδημία της βίας κατά των γυναικών.

Όπως επεσήμανε ο Αλέξης Καλοκαιρινός, σήμερα έχουμε μεγαλύτερη παρρησία, σημειώνοντας ότι οι προοδευτικοί πολίτες δεν πρέπει να εγκλωβίζονται σε ατζέντες στο όνομα του δικαιωματισμού: «Νομίζω ότι αυτά είναι πραγματικότητες που εάν τις δει κανείς σε ένα ευρύτερο περιβάλλον και εάν τις προβάλλει σε ιστορικό βάθος, γίνονται αρκετά φανερές. Θα πρέπει να μας προβληματίσει η γενικότερή ατζέντα, σε όσους από εμάς θέλουμε να ονομαζόμαστε προοδευτικοί και όσοι από εμάς θέλουμε να έχουμε μια προοδευτική πολιτική για τον κόσμο. Γνωρίζετε ότι και με την αφορμή της τόσο άνετης εκλογής του Τράμπ ξανατίθεται το ζήτημα της λεγόμενης WOKE ατζέντας, του δικαιωματισμού. Δεν θα πρέπει να κάνουμε μία καρικατούρα η οποία θα εγκλωβίζει τα ζητήματα τα οποία συζητάμε εδώ, στον δικαιωματισμό. Και αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει λιγότερη φλυαρία, περισσότερη πρακτική δουλειά. Ο ξενώνας κακοποιημένων γυναικών που είναι ένα γεγονός, κανένας δεν ξέρει που βρίσκεται ούτε καν το συζητάμε πολύ δυνατά, κάνει όμως τη δουλειά του. Η γραμμή 15900 λειτουργεί διαρκώς. Αυτά πρέπει να γίνονται, πρέπει να είμαστε πρακτικοί εκεί όπου χρειάζεται να μην υποστείλουμε σε καμία περίπτωση τη σημαία. Από την άλλη μεριά όμως δεν θα πρέπει, θεωρώ, να μπούμε σε ένα τρυκ το οποίο απομονώνει κάποια θέματα, τα καθιστά μέρος ενός γενικότερου θεάματος, στο οποίο βρισκόμαστε και εμείς να ενεργούμε και τα απομονώνει από σκληρές κοινωνικές και πολιτικές ατζέντες. Διότι γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή ότι αυτή η απομόνωση, αυτή η εξαίρεση οδηγεί σε ήττες τον προοδευτικό κόσμο».

Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε η Αντιδήμαρχος Εθελοντισμού Φιλαρέτη Δαφέρμου - Χρονάκη. Στη συνέχεια η δικηγόρος και Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλος για θέματα Ισότητας Κατερίνας Δουλγεράκη ανέπτυξε το θέμα «Ο κύκλος της βίας» και η νομικός και φιλόλογος Ευαγγελία Τακάκη κάνοντας μια ιστορική αναδρομή αναφέρθηκε στο θέμα «Η βία κατά των γυναικών στην Κρήτη την περίοδο της Τουρκοκρατίας: ένα πρόβλημα πολλές όψεις».

Την εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Αίθουσα «Μ. Καρέλλης» το Σάββατο 23/11, πλαισίωσαν μουσικά ο Δημήτρης Παπαμήτσος στο πιάνο και στην κιθάρα και το τραγούδι η Μαρία Παπαμήτσου και παρακολούθησαν επίσης οι Αντιδήμαρχοι Γιώργος Τσαγκαράκης, Στέλλα Αρχοντάκη, Ρένα Παπαδάκη, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Παντελής Ρυακιωτάκης ο Εντεταλμένος Σύμβουλος Ανέστης Κιουλαλης και ο Δημοτικός Σύμβουλος Τάσος Τσατσάκης.

Video μπορείτε να πάρετε από εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=MlFuDg5KmNs