Με επιμνημόσυνη δέηση που τέλεσε ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης π. Νικηφόρος Κουνάλης, και κατάθεση στεφάνων από τις πολιτικές και στρατιωτικές αρχές στα μνημεία «SAS και Black Watch» στο αεροδρόμιο Ηρακλείου τιμήθηκε η μνήμη των ηρώων που συμμετείχαν στο μεγάλο σαμποτάζ κατά της γερμανικής κατοχής τη νύχτα της 13ης προς 14η Ιουνίου 1942. Στην τιμητική εκδήλωση στο αεροδρόμιο Ηρακλείου στεφάνι κατέθεσαν οι: Βουλευτές Ηρακλείου Μάξιμος Σενετάκης, Νίκος Ηγουμενίδης, Γιώργος Λογιάδης, εκπρόσωπος του Βουλευτή Σωκράτη Βαρδάκη, ο Αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου Νίκος Συριγωνάκης, ο εκπρόσωπος του Δημάρχου Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινού, Αντιδήμαρχος Μαρίνος Παττακός, η Πρόξενος της Γαλλίας Σοφία Τσαντηράκη και ο εκπρόσωπος βετεράνος των ειδικών Γαλλικών Δυνάμεων SAS, Manche Alfred, καθώς επίσης οι εκπρόσωποι των κομμάτων, η διοικήτρια της 7^ης Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης, των Στρατιωτικών Αρχών, των Σωμάτων Ασφαλείας των Έφεδρων, και Απόστρατων Αξιωματικών.

Αναφορά στο ιστορικό του Σαμποτάζ έκανε ο Αντιδήμαρχος Ηρακλείου-Διευθυντής στο 4^ο δημοτικό σχολείο Ν. Αλικαρνασσού Αντώνης Περισυνάκης.

Δήλωση του Δημάρχου Βασίλη Λαμπρινού για την επέτειο του Σαμποτάζ στο Αεροδρόμιο Ηρακλείου (1942)

"Στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Κρήτη, και τα αεροδρόμιά της, χρησιμοποιήθηκαν από τους εισβολείς για τον ανεφοδιασμό των ναζιστικών στρατευμάτων, που προέλαυναν, επιδιώκοντας να επικρατήσουν στην Βόρεια Αφρική, όπου ήδη αναπτύσσονταν τα Συμμαχικά Μέτωπα αντίστασης εναντίον των δυνάμεων του Άξονα.

    Η ανατίναξη αεροσκαφών και αποθηκευτικών χώρων στο αεροδρόμιο Ηρακλείου, την νύχτα της 13ης Ιουνίου 1942, από εξαμελή ομάδα στρατιωτικών του Συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής  (αποτελούμενη από τους: G. Bergé, J. Mouhot,  P. Léostic J. Sibard, G. Jellicoe και τον Κωστή Πετράκη), αποτελεί γεγονός συμβολικής και ουσιαστικής σημασίας, καθώς εμπόδισε, για ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα, την ενίσχυση των στρατευμάτων του Ρόμελ στην Αφρική.

  Το σαμποτάζ του αεροδρομίου του Ηρακλείου, είχε άμεσες επιπτώσεις, καθώς, για λόγους αντιποίνων, εκτελέστηκαν την επόμενη μέρα, 50 επίλεκτα πρόσωπα του τόπου μας (συμπληρώνοντας με άλλους 12 εκτελεσθέντες, τους 62 Εθνομάρτυρες, εκείνου του Ιουνίου για το Ηράκλειο). Εντούτοις, αναπτέρωσε το ηθικό των αγωνιζομένων Κρητικών, εγκαρδίωσε το αγωνιστικό τους φρόνημα στην αντιμετώπιση των Γερμανικών ωμοτήτων – έδειξε  ότι η πανίσχυρη πολεμική μηχανή των Ναζί δεν ήταν άτρωτη.

    Ογδόντα χρόνια από το ιστορικό αυτό γεγονός, σε μια περίοδο νέας έξαρσης του ολοκληρωτισμού από τα καθεστώτα της Ρωσίας και της Τουρκίας, ας έχουμε πάντα την εγρήγορση που απαιτείται από τις ιστορικές μας ευθύνες στην πατρίδα μας και προς στις νέες γενιές του τόπου μας".